Budowa domów, naprawianie urządzeń czy inne czynności, w których występuje konieczność łączenia różnego rodzaju materiałów, często wiążą się z problemem wykonywania gwintów. Często w takiej sytuacji zastanawiamy się jaki otwór pod gwint należy wykonać. Najczęściej jest to kwestia połączenia rur bądź też jakiegokolwiek umocowania śruby czy innego połączenia. Musimy w związku z tym dobrać zawsze wielkość otworu, który umożliwi nam wykonanie w danym elemencie gwintu. Otwory te zawsze powinny być wykonane w konkretnych rozmiarach i zawsze zależą od wielkości tego gwintu, który będzie nacinany. To zagadnienie łączy się, także z zagadnieniem dotyczących właściwego doboru wiertła. Najczęściej używa się do wiercenia tego typu otworów wierteł walcowych oznaczonych, numerem, symbolem NWKD NN 3338 HSS, albo też wierteł, które są umieszczone na stożku i oznaczone symbolem NWKC DIN 345. Stosunkowo rzadziej wykorzystywane są wiertła pełnowęglikowe, ale te są dobre, dlatego, że charakteryzują się dosyć dużą sztywnością, a bicie osiowe wynosi u nich około 0,0 1 mm. Gwinty, które są nacinane, charakteryzują się pewną tolerancją i dla metrycznych gwintów drobnozwojowych jest nią klasa ISO2. Tolerancja niedopasowania dla takiego otworu pod gwint to jest rzecz, z którą mają do czynienia wszystkie osoby, które zajmują się na co dzień wierceniem. Wracając do typu wierteł, należy dodać, że wiertła metryczne to dobre rozwiązanie, ale trzeba pamiętać, że otwór przez nie wykonywany musi być w zakresie tolerancji, która została określona normą IT10-IT12.
Aby gwint został dobrze wykonany, musimy ze starannością dokonać wyboru prawidłowego wiertła po to, aby ten otwór, który wykonamy, nie stworzył nam w przyszłości żadnych problemów. Ze względu na to, że gwinty muszą się charakteryzować bardzo wysoką dokładnością, muszą one być wykonywane w sposób niezwykle precyzyjny.
Dyskutując o otworze gwintowanym, można zatem powiedzieć, że gwint jest to śrubowe nacięcie, które jest przygotowywane w danym otworze, wykonanym w materiale albo też na jego powierzchni zewnętrznej. Dopiero para gwintów, czyli ten zewnętrzny i wewnętrzny powoduje, że możliwe jest połączenie w wyniku ruchu śrubowego. Gwinty posiadają wiele różnych kształtów. Możemy je podzielić na drobno i grubozwojowe, prostokątne, walcowe, metryczne, w okrąg, albo też inne.
Średnica wiertła, za pomocą którego będziemy wykonywali gwint, musi być mniejsza niż gwint, który chcemy wykonać. W celu takiego dopasowania wierteł do wierconych otworów stosuje się odpowiednie tabele, które mówią nam o tym, jaki rozmiar wiertła zostanie użyty przy konkretnym rodzaju gwintu. Musimy też brać pod uwagę i to, że różnica wielkości wierteł zależy od rodzaju tego gwintu, który będziemy wykonywali, co z kolei jest zależne od tego, czy jest to gwint metryczny (metryczny drobnozwojowy czy metryczne normalne) czy też jest to gwint rurowy.
Metoda doboru gwintu może być także obliczeniowa, czyli nie musimy koniecznie korzystać z tablic, które są dostępne zarówno poprzez internet, jak i w specjalistycznych w wydawnictwach dla fachowców, tylko możemy tę średnicę wyliczyć sami. Wzorem, który jest wykorzystywany do tego rodzaju rozliczeń, jest wzór wykorzystujący średnicę otworu, rozmiar gwintu, oraz skok gwintu, a więc średnica otworu danego gwintu będzie równa rozmiarowi gwintu, pomniejszonemu mu o skok gwintu.
